دانشگاه
هومبولت برلین (آلمانی: Humboldt-Universität zu Berlin، به اختصار HU
برلین)(انگلیسی: Humboldt University of Berlin) یک دانشگاه در مرکز شهر Mitte در برلین آلمان است. این دانشگاه
توسط Frederick William III در ابتدای ویلهلم فون هومبولت به عنوان دانشگاه
برلین (Universität zu Berlin) در سال 1809 تأسیس شد و در سال 1810 افتتاح
گردید که آن را قدیمی ترین دانشگاه در شهر برلین می دانند . از سال 1828 تا پایان آن در سال 1945، آن را به نام دانشگاه فریدریش ویلهلم (آلمان: فریدریش ویل هلمس) می نامیدند. در سال 1949، تحت حکومت بلوک شرق، این دانشگاه بازسازی شد و به این مناسبت به نام "دانشگاه هومبولت برلین" (Humboldt-Universität zu Berlin) تغییر یافت.
این دانشگاه به نه دانشکده تقسیم می شود، از جمله دانشکده پزشکی که با دانشگاه آزاد برلین در ارتباط مستقیم است. این دانشگاه حدود 32000 دانشجو دارد و برنامه هایی را در حدود 189 رشته از دوره های کارشناسی تا پس از دکتری ارائه می دهد. محوطه اصلی دانشگاه هومبولت برلین در بلوار Unter den Linden در مرکز شهر برلین واقع شده است. این دانشگاه در سراسر جهان برای پیشبرد مدل Humboldtian از آموزش عالی شناخته شده است که به شدت تحت تاثیر سایر دانشگاه های اروپایی و غربی قرار گرفته و دانشگاه به طور گسترده به نام "مادر همه دانشگاه های مدرن" شناخته می گردد . تا سال 2017، دانشگاه هومبولت برلین توانسته 55 بار برنده جایزه نوبل شود و یکی از بهترین دانشگاه های اروپا و همچنین یکی از معتبرترین دانشگاه های جهان برای حوزه های هنر و علوم انسانی است. این دانشگاه به طور گسترده ای در طول قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم به عنوان دانشگاهی برجسته در جهان برای حوزه علوم طبیعی شناخته گردید و با استادانی چون آلبرت اینشتین به پیشرفت های مهمی در فیزیک و علوم دیگر رسید. استادان سابق و فارغ التحصیلان برجسته ای شامل فیلسوفان برجسته، هنرمندان، وکلا، سیاستمداران، ریاضیدانان، دانشمندان و سران دولت در این دانشگاه تحصیل نموده اند .
تاریخچه :
دانشگاه
برلین در 16 آگوست سال 1809، در ابتدای سیاستمداری ویلهلم فون هومبولت توسط پادشاه فریدریش ویلهلم سوم در دوره جنبش اصلاحات
تاسیس شد. اولین سخنرانی غیر رسمی در ساختمان این دانشگاه در زمستان سال 1809 انجام شد. اولین
دانش آموزان در 6 اکتبر 1810 پذیرفته شدند و ترم اول در 10 اکتبر 1810 با
256 دانش آموز و 52 سخنران در 8 دانشکده حقوق، پزشکی، الهیات و فلسفه تحت
عنوان ریاست جمهوری تئودور اسمالز آغاز شد. دانشگاه در روز 15 اکتبر 1810 به عنوان روز افتتاحیه جشن گرفت . از 1828 تا 1945، مدرسه به افتخار فریدریش ویلهلم به عنوان بنیانگذار دانشگاه به نام او نامگذاری شد.
دانشگاه
علاوه بر انحصاری قوی در زمینه موضوعات سنتی مانند علم، قانون، فلسفه،
تاریخ، الهیات و پزشکی، باعث توسعه رشته های جدید علمی
نیز شد. الکساندر فون هومبولت، برادر بنیانگذار ویلیام، یادگیری جدید را ارتقا داد. با ساختن امکانات تحقیقاتی جدید در نیمه دوم قرن نوزدهم، آموزش علوم طبیعی آغاز شد. محققان
مشهور مانند آلفا ویلهلم هافمن، فیزیکدان هرمان فون هلمولتز، ریاضیدانان
ارنست ادوارد کومر، لئوپولد کرونکر، کارل وایرستراس، پزشکان جوهانس پتر
میلر، آلبرشت فون گریف، روودولف ویرچو و رابرت کوچ، به ارتقای علمی دانشگاه هومبولت برلین کمک کردند. پس از 1933، مانند همه دانشگاه های آلمان، دانشگاه فریدریش ویلهلم تحت تاثیر رژیم نازی قرار گرفت. رئیس این دوره یوجین فیشر بود. از
کتابخانه این دانشگاه حدود 20،000 کتاب سوزانده شد. قانون
بازسازی خدمات عمومی حرفه ای (آلمانی "Gesetz zur Wiederherstellung des
Berufsbeamtentums") در سال 1933/1934، 250 نفر از اساتید و کارمندان یهودی را از دانشگاه فریدریش ویلهلم اخراج کرد. دانش آموزان و محققان و مخالفان سیاسی نازی ها به طور کامل از دانشگاه اخراج شدند. در طی این مدت تقریبا یک سوم کل کارکنان توسط نازی ها اخراج گردیدند.
وضعیت کنونی :
امروز دانشگاه هومبولت، دانشگاه ایالتی ای است با تعداد زیادی از دانش آموزان (36،986 در سال 2014، از جمله بیش از 4،662 دانش آموز خارجی) پس از مدل دانشگاه های آلمان غربی، و مانند همتای دانشگاه آزاد برلین است. این دانشگاه شامل سه محوطه دانشگاهی است، Campus Mitte، Campus Nord و Campus Adlershof. ساختمان اصلی آن در مرکز برلین در بلوار Unter den Linden قرار دارد و قلب آن Campus Mitte است. این ساختمان توسط پادشاه فردریک II برای برادر کوچکتر خود، پرنس هنری پروس، برپا شد. تمام موسسات علوم انسانی در اطراف ساختمان اصلی همراه با وزارت امور خارجه و وزارت بازرگانی و اقتصاد قرار دارند. Campus Nord واقع در شمال ساختمان اصلی نزدیک به Hauptbahnhof قرار دارد . حوزه علم طبیعی همراه با علوم رایانه و ریاضیات در Campus Adlershof در جنوب شرقی این دانشگاه واقع شده است.
دانشگاه هومبولت برلین(Humboldt University of Berlin) به نه دانشکده تقسیم می شود .
دانشکده حقوق
دانشکده ریاضی و علوم طبیعی (جغرافیا، علوم کامپیوتری، ریاضیات، شیمی، فیزیک)
دانشکده علوم زیستی (کشاورزی و باغبانی، زیست شناسی، روانشناسی)
Charité - دانشگاه پزشکی (همکاری با دانشگاه آزاد برلین)
دانشکده فلسفه اول (فلسفه، تاریخ، قوم شناسی اروپایی، گروه کتابداری و اطلاع رسانی)
دانشکده
فلسفه دوم (ادبیات، زبان شناسی، مطالعات اسکاندیناوی، ادبیات عاشقانه،
مطالعات انگلیسی و آمریکایی، فیلسوف کلاسیک)
دانشکده
علوم انسانی و علوم اجتماعی (علوم اجتماعی، مطالعات فرهنگی، هنر، مطالعات
آسیایی / آفریقایی (شامل باستان شناسی)، علوم ورزشی، مطالعات توانبخشی،
آموزش و پرورش، مدیریت کیفیت در آموزش و پرورش)
دانشکده الهیات
دانشکده اقتصاد و مدیریت بازرگانی
علاوه بر این، دو موسسه مستقل وجود دارد (بخش مرکزی) که بخشی از دانشگاه هستند:
مرکز مطالعات بریتانیا (به آلمانی: Großbritannienzentrum)
هومبولت-نوآوری (انتقال تحقیق و خدمات اختصاصی)
موزه فور Naturkunde (موزه تاریخ طبیعی)
کتابخانه :
در طول دوره Weimar کتابخانه حاوی 831،934 جلد کتاب (در سال 1930) بود و بنابراین یکی از کتابخانه های پیشرو دانشگاهی در آلمان در آن زمان بود. در حال حاضر کتابخانه دانشگاه شامل حدود 6.5 میلیون جلد کتاب و 9000 مجله و نشریه است و یکی از بزرگترین کتابخانه های دانشگاهی آلمان می باشد .
فارغ التحصیلان و استادان قابل توجه :
بوزورگ آلاوی (1904-1997)، نویسنده و نویسنده
الکساندر آلتمن (1906-1987)، محقق فلسفه و عرفان یهودی است
گرهارد انشیتز (1867-1948)، فقیه برجسته و "پدر قانون اساسی" ایالت هسن
جورگ بابروووسکی (متولد 1961)، استاد تاریخ اروپای شرقی
میشل باشه (متولد 1951)، متخصص اطفال و اپیدمیولوژیست، رئیس جمهور شیلی
عظیمی بیشرا (متولد 1956)، سیاستمدار عرب-اسرائیلی
برونو بائر (1809-1882)، متکلم، منتقد و فیلسوف کتاب مقدس
جورک بکر (1937-1997)، نویسنده (یعقوب دروغگو)
الیزر برکوییتس (1908-1992)، فیلسوف و متکلم
اتو فون بیسمارک (1815-1898)، نخستین صدراعظم آلمان
بئاتریکس بورچارد، (متولد 1950)، موسیقی شناس
حداکثر متولد (1882-1970)، فیزیکدان، جایزه نوبل فیزیک در سال 1954
آرون برند (1910-1977)، متخصص قلب و عروق اطفال
رودلف برانت (1948-1909)، افسر اسبق نازی، برای جنایات جنگی اعدام شد .
Gottlieb Burckhardt (1907-1836)، روانپزشک، اولین پزشک برای انجام روان جراحی مدرن (1888)
جورج C. Butte (1840-1940)، قاضی آمریکایی
استپان شاهومین (1818-1978)، سیاستمدار کمونیست و رئیس کمیته باکو
Ezriel Carlebach (1909-1956)، روزنامه نگار اسرائیلی
ارنست کاسیرر (1845-1974)، فیلسوف
آدلبرت فون چامیسو (1881-1781)، دانشمند و نویسنده طبیعت
آنجلا دیویس (متولد 1944)، فعال سیاسی، مربی، نویسنده، فیلسوف
سوات درویش (1904 / 1905-1972)، رمان نویس ترکی، روزنامه نگار و فعال سیاسی
Harilal Dhruv (1856-1896)، وکیل هند، شاعر، متخصص علوم انسانی
ویلهلم دیلتی (1811-1833)، فیلسوف
W. E. B. Du Bois (1863-1968)، فعال و محقق آفریقایی-آمریکایی
پل Ehrlich (1854-1915)، پزشک، جایزه نوبل پزشکی در سال 1908
آلبرت انیشتین (1879-1955)، فیزیکدان، جایزه نوبل فیزیک در سال 1921
فریدریش انگلس (1820-1820)، روزنامه نگار و فیلسوف
Annemarie Esche، محقق ادبیات برمه
لودویگ آندریاس فویرباخ (1804-1872)، فیلسوف
یوهان Gottlieb Fichte (1762-1814)، فیلسوف
هورست فیشر (1912-1912)، پزشک اردوگاه اس اس اعدام برای جنایات جنگی .
امیل فیشر (1852-1919)، بنیانگذار بیوشیمی مدرن، جایزه نوبل شیمی در سال 1902
ورنر فورمن (1904-1979)، پزشک، جایزه نوبل پزشکی در سال 1956
جیمز فرانک (1882-1964)، فیزیکدان، جایزه نوبل فیزیک در سال 1925
ویلهلم فریک (1847-1946)، یکی از مقامات نازی، برای جنایات جنگی اعدام شد .
کارل گباردت (1948-1897)، پزشک ناسا SS که آزمایشهای کیفی پزشکی انجام داد؛ اعدام برای جنایات جنگی .
ارنست گراککه (1960-1878)، فیزیک آزمایشی
یعقوب گریم (1783-1863)، زبان شناس و منتقد ادبی
ویلهلم گریم (1786-1859)، زبان شناس و منتقد ادبی
گرگور گسی (1948)، سیاستمدار آلمانی و وکیل
فریتز هابر (1868-1934)، شیمیدان، جایزه نوبل شیمی در سال 1918
اتو هان (1879-1968)، شیمیدان، جایزه نوبل شیمی در سال 1944
سر ویلیام رینالد هالیدی (1886-1966)، مدرس کالج لندن (1928-1952)
رابرت هافمن (1910-1982)، شیمیدان، یکی از بنیانگذاران اتحادیه اروپا و رهبر مخالف القاعده
گرگ ویلهلم فریدریش هگل (1831-1770)، فیلسوف، از رؤسای دانشگاه (1831-1830)
هاینریش هین (1797-1856)، نویسنده و شاعر
ورنر هایزنبرگ (1901-1976)، فیزیکدان، جایزه نوبل فیزیک در سال 1932
هرمان فون هلمولتز (1821-1894)، پزشک و فیزیکدان
گاستو هرتز (1887-1975)، فیزیکدان، جایزه نوبل فیزیک در سال 1925
هانریش هرتز (1857-1894)، فیزیکدان
ابراهیم جاشوا هشل (1907-1972) فیلسوف و متکلم
ژاکوبوس هنریس وان تی هوف (1852-1911)، شیمیدان، جایزه نوبل شیمی در سال 1901
مکس هوبر (1860-1974)، وکیل بین المللی و دیپلمات
کریستوف ویلهلم Hufeland (1762-1836)، بنیانگذار ماکروبوتیک
ویلهلم فون هومبولت (1735-1867)، سیاستمدار، زبان شناس و بنیانگذار دانشگاه
الکساندر فون هومبولت (1769-1859)، دانشمند طبیعت
زکیر حسین (1869-1969)، رئیس جمهور سوم هند
سعدی ایرمک (1904-1990)، نخست وزیر ترکیه
هرمان کاساک (1896-1966)، نویسنده
جورج اف. کنن (1904-2005)، دیپلمات آمریکایی، دانشمند علوم سیاسی و مورخ
گوستاو کیرخوف (1824-1887)، فیزیکدان
پل آلفرد کلاینت، نویسنده آلمانی، سردبیر و مترجم
رابرت کوچ (1943-1843)، پزشک، جایزه نوبل پزشکی در سال 1905
کمیته (1935-1869)، آهنگساز، متخصص قومی، بنیانگذار موسیقی کلاسیک ارمنی
آلبرشت کاسیل (1853-1927)، پزشک، جایزه نوبل پزشکی در سال 1910
آرنولد کوتینسکی (درگذشت 1956)، روانپزشک
ادموند لانداو (1877-1938)، ریاضیدان
55 برنده جایزه نوبل وابسته به دانشگاه هومبولت به شرح زیر می باشند :
آلبرت آبراهام مایکلسون
اتو هان
تئودور مامسن
1901 Jacobus Henricus van 't Hoff (شیمی)
1901 امیل آدولف فون بیینگ (فیزیولوژی یا پزشکی)
1902 هرمان امیل فیشر (شیمی)
1902 Theodor Mommsen (ادبیات)
1905 آدولف فون Baeyer (شیمی)
1905 رابرت کوچ (فیزیولوژی یا پزشکی)
1907 آلبرت آبراهام میچلسون (فیزیک)
1907 ادوارد بوشنر (شیمی)
1908 پل Ehrlich (فیزیولوژی و پزشکی)
1909 کارل فردیناند براون (فیزیک)
1910 اتو والاچ (شیمی)
1910 Albrecht Kossel (فیزیولوژی و پزشکی)
1910 Paul Heyse (ادبیات)
1911 ویلهلم وین (فیزیک)
1914 مکس فون لاو (فیزیک)
1915 ریچارد ویستاستتر (شیمی)
1918 فریتس هابر (شیمی)
1918 Max Planck (فیزیک)
1920 Walther Nernst (شیمی)
1921 آلبرت انیشتین (فیزیک)
1923 گاستاو لودویگ هرتز (فیزیک)
1925 جیمز فرانک (فیزیک)
1925 ریچارد آدولف زنجاندی (شیمی)
1928 آدولف اتو رینولد Windaus (شیمی)
1929 Hans von Euler-Chelpin (شیمی)
1931 اتو Heinrich Warburg (فیزیولوژی و پزشکی)
1932 ورنر هایزنبرگ (فیزیک)
1933 اروین شرودینگر (فیزیک)
1935 هانس اسپممن (فیزیولوژی یا پزشکی)
1936 پیتر دبی (شیمی)
1939 آدولف بوتناندت (شیمی)
اتو هان 1944 (شیمی)
1950 کورت آلدر (شیمی)
اتو دیلز 1950 (شیمی)
فریتز آلبرت لیپمن (فیزیولوژی یا پزشکی) 1953
1953 هانس آدولف کربی (فیزیولوژی و پزشکی)
1954 مکس متولد (فیزیک)
1956 والتر بوته (فیزیک)
1991 Bert Sakmann (فیزیولوژی یا پزشکی)
رتبه دانشگاه :
در سال 2018 رتبه بندی دانشگاه های انگلستان QS دانشگاه هومبولت برلین را در مجموع 121 دانشگاه برتر در جهان معرفی کرد. در رتبه بندی موضوعی رتبه 8 را کسب کرد و رتبه 24 را در حوزه هنر و علوم انسانی و همچنین رتبه 14 را در فلسفه بدست آورد. رتبه
دانشگاه جهانی تحصیلات عالی انگلستان در سال 2018 دانشگاه هومبولت را به
عنوان 67 بهترین دانشگاه در جهان و بهترین رتبه در آلمان معرفی می نماید .